Γιατί χρειάζεστε την πλαϊνή τρύπα της δεξαμενής της τουαλέτας: απάντηση από έναν υδραυλικό

Δεν γνωρίζουν όλοι γιατί χρειάζεται το πλευρικό άνοιγμα της δεξαμενής. Αυτό το στοιχείο σχεδίασης δεν είναι διαθέσιμο σε κάθε μοντέλο. Υπάρχουν αρκετοί μύθοι γύρω από τον σκοπό αυτής της τρύπας που δεν είναι αληθινοί. Θα σας πω γιατί αυτό το παράθυρο προστέθηκε στο σχέδιο, θα αναλύσω λανθασμένες υποθέσεις σχετικά με το σκοπό του και θα εξηγήσω πώς πρέπει να χρησιμοποιείται και πώς δεν πρέπει να χρησιμοποιείται.

Σκοπός της τρύπας: η απάντηση του υδραυλικού

Ο μικρός μου ανιψιός με ρώτησε για μια πρόσθετη τρύπα στη δεξαμενή. Συνήθιζα να συνδέσω την τουαλέτα αρκετές φορές με τα χέρια μου, αλλά δεν μπορούσα να απαντήσω αμέσως γιατί έφτιαξαν αυτό το παράθυρο. Το ερώτημα ήταν ακόμη πιο περίπλοκο γιατί ορισμένα μοντέλα δεξαμενών το έχουν και άλλα όχι.

Πρώτα δοκίμασα διάφορες εκδόσεις:

• Το παράθυρο εμποδίζει την υπερπλήρωση της δεξαμενής.
• Ο αέρας εισέρχεται από την τρύπα στο πλάι, εξισορροπώντας την πίεση όταν το νερό αποστραγγίζεται.
• Αυτό είναι ένα καθαρά διακοσμητικό στοιχείο που χρειάζεται για να εγκαταστήσετε ένα όμορφο βύσμα.

Ωστόσο, αυτές οι εκδοχές δεν μου φάνηκαν πειστικές ούτε σε εμένα ούτε στον ανιψιό μου. Πράγματι, δεν είναι συνετό να κάνετε μια διακόσμηση στο πλάι, όπου λίγοι θα τη δουν. Η εκδοχή ότι το παράθυρο παίζει το ρόλο της προστασίας από υπερχείλιση επίσης δεν αντέχει σε κριτική: τελικά, το νερό θα χυθεί από αυτό στο πάτωμα, όπως ακριβώς θα χύνεται πάνω από την άκρη της δεξαμενής.

Η δεύτερη εκδοχή φαινόταν κάπως πιο πειστική.Πράγματι, κατά την αποστράγγιση μεγάλου όγκου νερού, η πίεση στη δεξαμενή πρέπει να πέσει απότομα, γεγονός που θα εμποδίσει την έξοδο του νερού. Ο αέρας από το δωμάτιο θα αναρροφηθεί στο πλαϊνό παράθυρο, το οποίο θα αντισταθμίσει την πτώση πίεσης και θα αποστραγγίσει το νερό χωρίς παρεμβολές. Ωστόσο, μετά από προσεκτικότερη εξέταση, αυτή η έκδοση εξαφανίστηκε επίσης: τελικά, οι δεξαμενές χωρίς τρύπα δεν λειτουργούν χειρότερα από τα μοντέλα που είναι εξοπλισμένα με ένα.

Αναζητώντας μια απάντηση, στράφηκα σε ένα φόρουμ επαγγελματιών υδραυλικών. Η απάντηση ήταν απλή και ξεκάθαρη: δύο τρύπες που γίνονται αριστερά και δεξιά σας επιτρέπουν να συνδέσετε τη δεξαμενή με την παροχή νερού σε στενές τουαλέτες. Εάν η τρύπα γινόταν μόνο στη μία πλευρά, θα υπήρχε κίνδυνος να μην είναι δυνατή η παροχή νερού από τον σωλήνα που βρίσκεται στην άλλη πλευρά της δεξαμενής.

Μετά τη σύνδεση της επένδυσης σε μία τρύπα, η δεύτερη παραμένει κενή. Κλείνει με διακοσμητικό βύσμα ή αφήνεται ανοιχτό. Αυτό είναι όλο το μυστικό!

Ποιες δεξαμενές έχουν επιπλέον πλευρικό παράθυρο;

Η απάντηση που έλαβα ήταν απλή και κατανοητή· ικανοποίησε πλήρως τον ανιψιό μου και μου φάνηκε περιεκτική. Για να κλείσω επιτέλους αυτή την ερώτηση για τον εαυτό μου, μελέτησα αρκετές ακόμη δημοσιεύσεις και σελίδες εξειδικευμένων φόρουμ.

Πρώτα απ 'όλα, η γνωριμία με την ποικιλία των μοντέλων των σύγχρονων τουαλετών έδειξε ότι δεν έχουν όλα τα μοντέλα συμπαγών δεξαμενών ένα επιπλέον παράθυρο. Η παρουσία του εξαρτάται από τον τύπο παροχής νερού:

• Ο παραδοσιακός τύπος περιλαμβάνει την παροχή νερού από το πλάι. Αυτό το σχέδιο αναπτύχθηκε αρχικά σε ξεχωριστές τουαλέτες, στις οποίες το δοχείο ξεπλύματος βρισκόταν στον τοίχο, πάνω από το κάθισμα. Με μια πλευρική σύνδεση, είναι σημαντικό σε ποια πλευρά βρίσκεται ο σωλήνας παροχής νερού.
• Ένας πιο μοντέρνος σχεδιασμός περιλαμβάνει την εισαγωγή νερού από το κάτω μέρος της δεξαμενής. Σε αυτή την περίπτωση, δεν χρειάζεται να φτιάξετε συμμετρικά παράθυρα για την παροχή νερού: η απόσταση μεταξύ τους είναι μικρή και ακόμη κι αν η τρύπα βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά του σωλήνα, ο εύκαμπτος σωλήνας μπορεί εύκολα να τον φτάσει.

Έτσι, μια πρόσθετη πλευρική οπή είναι ένα χαρακτηριστικό των μοντέλων στα οποία εισάγεται νερό από το πλάι.

Πώς να αποφύγετε να πλημμυρίσετε τους γείτονές σας: ρυθμίστε σωστά τα εξαρτήματα

Η τρύπα στη δεξαμενή μοιάζει με ένα επικίνδυνο στοιχείο σχεδίασης: εάν η στάθμη του νερού ανέβει υψηλότερα, η περίσσεια θα χυθεί στο πάτωμα. Σε ένα τέτοιο ατύχημα, μπορείτε ακόμη και να πλημμυρίσετε τους γείτονές σας. Ωστόσο, αφού μελέτησα τον σχεδιασμό των εξαρτημάτων στη δεξαμενή μου, συνειδητοποίησα ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα ήταν απίθανο.

Υπάρχουν δύο μηχανισμοί που προστατεύουν από τις πλημμύρες:

• Βρύση με πλωτήρα μέσω του οποίου το νερό εισέρχεται στη δεξαμενή. Όταν η στάθμη ανέβει πολύ ψηλά, το ελαφρύ πλαστικό κύπελλο θα επιπλέει προς τα πάνω και θα τραβήξει τη ράβδο στην οποία είναι στερεωμένο. Το άλλο άκρο της ράβδου θα δράσει στη βρύση και θα κλείσει το νερό.
• Σωλήνας υπερχείλισης. Το ύψος του ρυθμίζεται έτσι ώστε η άνω άκρη να βρίσκεται κάτω από την τρύπα, αλλά πάνω από τη στάθμη του νερού στην οποία το κόβει ο πλωτήρας. Εάν η βαλβίδα πλωτήρα αποτύχει και το νερό συνεχίσει να ρέει στη δεξαμενή, η επιφάνειά της θα ανέβει πάνω από το λαιμό του σωλήνα υπερχείλισης. Μετά από αυτό, όλο το πλεονάζον νερό θα μπει στην αποχέτευση της δεξαμενής και θα αποστραγγιστεί στην αποχέτευση και όχι στο πάτωμα.

Για να βεβαιωθείτε ότι το νερό δεν ξεχειλίζει από τη δεξαμενή της τουαλέτας, τοποθετήστε στεγνή εφημερίδα κάτω από αυτήν. Κάθε σταγόνα θα είναι ορατή στο χαρτί. Ακόμη και αν πέφτουν σπάνια σταγόνες, η διαρροή μπορεί να γίνει αντιληπτή από την παραμόρφωση του υγρού και στη συνέχεια στεγνωμένου χαρτιού.

Εάν διαπιστώσετε ότι διαρρέει νερό κάτω από το δευτερεύον βύσμα παραθύρου, ελέγξτε εάν η βαλβίδα πλωτήρα λειτουργεί. Αυτό είναι εύκολο να το κάνετε: αφαιρέστε το καπάκι της δεξαμενής και χαμηλώστε τον πλωτήρα με το χέρι. Το νερό πρέπει να βγαίνει από τη βρύση. Στη συνέχεια, ανασηκώστε τον πλωτήρα και βεβαιωθείτε ότι το νερό σταματά να ρέει.

Μπορείτε να ρυθμίσετε τη θέση του πλωτήρα κοντύνοντας ή επιμηκύνοντας τη ράβδο στην οποία είναι στερεωμένος. Για παράδειγμα, αποφάσισα να το κοντύνω λίγο για να μην υπάρχει διαρροή νερού. Για το σκοπό αυτό, οι πλαστικές κατασκευές έχουν οδοντωτές λωρίδες με σφιγκτήρες. Αρκεί να λυγίσετε ελαφρώς το μεταλλικό σύρμα.

Είναι δυνατόν να συνδέσετε μια αποχέτευση πλυντηρίου σε ένα πλαϊνό παράθυρο;

Μια άλλη ενδιαφέρουσα ιδέα που συνάντησα στο φόρουμ ενώ έψαχνα για μια απάντηση στην ερώτηση του ανιψιού μου ήταν η σύνδεση της αποχέτευσης του πλυντηρίου σε ένα επιπλέον παράθυρο. Τεχνικά, αυτό είναι εύκολο να γίνει: εισάγουμε τον εύκαμπτο σωλήνα στη δεξαμενή και τον στερεώνουμε με ένα ελαστικό σφράγισμα ή στεγανοποιητικό. Η ιδέα υπόσχεται δύο οφέλη:

• Εξοικονόμηση νερού. Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται λόγω της δυνατότητας επαναχρησιμοποίησης της αποχέτευσης του μηχανήματος για το ξέπλυμα της τουαλέτας.
• Απλή και καθαρή απόρριψη των λυμάτων. Όταν συνδέεται στη δεξαμενή, ο εύκαμπτος σωλήνας είναι ασφαλισμένος και δεν υπάρχει κίνδυνος να σκάσει.

Ωστόσο, μετά από προσεκτικότερη εξέταση, αυτή η δελεαστική ιδέα έχει πολλά μειονεκτήματα. Πρώτα απ 'όλα, όταν το μηχάνημα αποστραγγίσει το νερό, η δεξαμενή θα είναι ήδη γεμάτη. Αυτό σημαίνει ότι οι αποχετεύσεις θα δημιουργήσουν έναν υπερβολικό όγκο, ο οποίος είτε θα εισέλθει στον σωλήνα υπερχείλισης είτε θα χυθεί από την κορυφή στο πάτωμα. Φυσικά, μπορείτε να αδειάσετε τη δεξαμενή πριν από το πλύσιμο και να κλείσετε τη ροή του νερού από την παροχή νερού, αλλά αυτό περιπλέκει το σχέδιο.

Επιπλέον, τα λύματα από το μηχάνημα θα περιέχουν υπολείμματα σκόνης, βρωμιά, πιθανώς σωματίδια νήματος και άλλα υπολείμματα.Όλοι αυτοί οι ρύποι μπορεί να φράξουν τα εξαρτήματα αποστράγγισης, γεγονός που θα οδηγήσει σε λανθασμένη λειτουργία. Επομένως, κατά τη γνώμη μου, είναι καλύτερο να εγκαταλείψουμε την εφαρμογή αυτής της ιδέας.

Έτσι η αναζήτηση μιας απάντησης στην ερώτηση του ανιψιού μου με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα την αρχή λειτουργίας της στέρνας και να ρίξω μια νέα ματιά στη συνηθισμένη υδραυλική συσκευή. Ελπίζω να βρείτε ενδιαφέρον και αυτό το υλικό!

Συγγραφέας: Γιούρι Μιχαήλοβιτς