Μην βιαστείτε να πετάξετε κουκούτσια βερίκοκων: ένας Ουζμπέκος έδειξε τι να κάνει με αυτά

Πρόσφατα, ένας νέος υπάλληλος, Ουζμπέκος στην εθνικότητα, εντάχθηκε στη φιλική ομάδα μας. Δεν του αρέσει ιδιαίτερα το φαγητό μας από την καντίνα· φέρνει κυρίως το δικό του. Μια μέρα έφερε ένα ασυνήθιστο πιάτο φτιαγμένο από κουκούτσια βερίκοκου - το σουρντανάκ. Στο Ουζμπεκιστάν τρώγεται παντού. Αυτά είναι κόκαλα τηγανισμένα σε στάχτη. Θυμίζουν κάπως φιστίκια Αιγίνης.

Πολύ νόστιμη, αλμυρή, απερίγραπτη γεύση. Αμέσως θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια, πώς έσκιζαν τα κουκούτσια με ένα κουκούτσι και κατασπάραζαν τα «αμύγδαλα» με όρεξη. Η μαμά έφτιαχνε και μαρμελάδα βερίκοκο με την προσθήκη αυτών των πολύ νόστιμων πυρήνων. Αποφάσισα να γυρίσω σπίτι και να ψάξω για συνταγές.

Shurdanak στα ρωσικά: νόστιμα φιστίκια Αιγίνης για μπύρα

Το Ουζμπέκικο μας αποδείχθηκε ότι δεν ήταν πολύ ομιλητικός. Μου κέρασε σουρντανάκ, αλλά δεν μου είπε τη συνταγή. Λέει ότι είναι εθνικό μυστικό. Ε, συγγνώμη. Υπάρχουν πολλές συνταγές στο Διαδίκτυο, αλλά ποια είναι σωστή, μπορεί κανείς μόνο να μαντέψει.

Κάπου βράζουν τα κόκαλα σε λευκό πηλό και μετά τα τηγανίζουν. Αλλά βασικά γράφουν ότι πρέπει να τα μουλιάσεις για πολλή ώρα σε αλατόνερο, μετά να τα χωρίσεις, να τα βράσεις και μετά να τα τηγανίσεις σε στάχτη φούρνου. Υπάρχει η άποψη ότι χωρίζουν μόνα τους, είτε κατά το μαγείρεμα είτε στο τηγάνισμα. Αλλά αποφάσισα να μην χάσω χρόνο σε πειράματα.

Ετοίμασα το shurdanak σύμφωνα με την παρακάτω απλοποιημένη συνταγή:

1. Ξεχώρισα τα κουκούτσια από τα βερίκοκα. Θα περιγράψω πώς να το κάνετε αυτό γρήγορα και καθαρά παρακάτω (όπου είναι η συνταγή για μαρμελάδα).
2. Τα γέμισα με νερό και αλάτι (200 γρ αλάτι ανά λίτρο νερό) και άφησα για 4 ώρες.
3. Πήρε ένα σφυρί στα χέρια της και τρύπησε προσεκτικά τα κόκαλα.Πρέπει να χτυπήσετε εδώ (στην πίσω πλευρά του μίσχου, στη "ραφή"):

Τοποθετήστε το κόκκαλο στην αντίθετη πλευρά σε κάτι στερεό και κρατήστε το απαλά. Χτυπάμε με σφυρί. Voila, το κόκκαλο ραγίζει εύκολα. Απλώς μην το χτυπήσετε πολύ δυνατά, διαφορετικά θα ανοίξει εντελώς και ο πυρήνας θα πέσει. Και φυσικά, φροντίζουμε να μην χτυπάμε τα δάχτυλά μας με το σφυρί.

4. Επέστρεψα τα σπασμένα κουκούτσια βερίκοκου στο αλατισμένο νερό και τα έβαλα να σιγοβράσουν σε χαμηλή φωτιά. Μαγειρεύεται για 2 ώρες.
5. Τα βάζω σε σουρωτήρι και μετά τα βάζω σε ταψί στο φούρνο, ανάβει σε χαμηλή θερμοκρασία (70-90 βαθμούς). Άνοιξα ελαφρά την πόρτα για να μην καούν τα κόκαλα και στέγνωσαν καλά. Τα στέγνωσα για μισή ώρα. Έγιναν υπόλευκοι, καλύφθηκαν με ένα στρώμα αλατιού.

Φυσικά, η διαφορά με το ουζμπεκικό shurdanak είναι αισθητή - η γεύση δεν είναι τόσο πλούσια και λαμπερή, αλλά είναι επίσης πολύ νόστιμη. Ο σύζυγός μου και εγώ καταβροχθίσαμε ολόκληρο το πιάτο σε μία συνεδρίαση. Θα ξαναμαγειρέψω. Παρεμπιπτόντως, μπορείτε όχι μόνο να μαγειρέψετε shudanak, αλλά και να το αγοράσετε. Μου είπαν ότι πωλείται σε αγορές της Κεντρικής Ασίας όπου πουλάνε ρεβίθια, μούγκα, ντεβζιρά και άλλα τέτοια. Μπορείτε επίσης να βρείτε ξεφλουδισμένους πυρήνες βερίκοκου εκεί. Αλλά λένε ότι είναι ακριβά. Είναι κερδοφόρο να μαγειρεύετε μόνοι σας.

Μαρμελάδα βερίκοκο με κουκούτσια - συνταγή βήμα προς βήμα

Μια εκπληκτικά νόστιμη και όμορφη μαρμελάδα με νότες ξηρών καρπών. Μου έχει γεύση καραμέλα. Τα βερίκοκα βράζονται ολόκληρα, το καθένα με ένα κουκούτσι βερίκοκου μέσα. Το περίγραμμα των μούρων είναι καλά μαντέψει. Βουτηγμένα σε γλυκό σιρόπι. Τα βερίκοκα μπορούν να καταναλωθούν απλά ως υγιεινό γλυκό και το σιρόπι μπορεί να χυθεί πάνω από τηγανίτες και τηγανίτες.

Για την προετοιμασία θα χρειαστείτε:

• 1 κιλό βερίκοκα?
• 1 κιλό ζάχαρη?
• 250 ml νερό;
• 1 λεμόνι (χυμός λεμονιού).

Για να διαχωρίσετε γρήγορα το κουκούτσι από ένα βερίκοκο οποιουδήποτε τύπου και απαλότητας, πάρτε ένα απλό μολύβι.Το τοποθετούμε στην πίσω πλευρά του κοτσανιού, στο λεγόμενο «στόμιο» (αμβή πλευρά) και πιέζουμε ελαφρά.

Το οστό βγαίνει από την πίσω πλευρά. Ταυτόχρονα, είναι σχεδόν καθαρό, και το ίδιο το βερίκοκο είναι άθικτο, εκτός από μια μικρή τρύπα. Αυτά είναι τα βερίκοκα που χρειαζόμαστε για μαρμελάδα. Βήμα-βήμα συνταγή:

1. Καθαρίζουμε τα βερίκοκα ώστε να παραμείνουν ολόκληρα.
2. Τρυπήστε προσεκτικά το δέρμα με ένα πιρούνι. Αυτό είναι απαραίτητο για να μην σκάσει κατά τη διαδικασία μαγειρέματος.
3. Στεγνώστε τους σπόρους στο φούρνο για μισή ώρα για να γίνουν εύθραυστα τα κελύφη. Το χωρίζουμε (περιέγραψα μια απλή μέθοδο παραπάνω), και βάζουμε τους πυρήνες σε ένα μπολ.
4. Τώρα, προσοχή! Γεμίζουμε τα βερίκοκα με κουκούτσια. Βάζουμε ένα πράγμα σε κάθε μούρο, διαφορετικά δεν θα είναι αρκετό.
5. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, ρίχνουμε νερό και αφήνουμε για 1 ώρα μέχρι να βγάλει το ζουμί και να διαλυθεί η ζάχαρη. Εάν τα βερίκοκα είναι γλυκά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λιγότερη ζάχαρη για να μην γίνει η μαρμελάδα.
6. Αφήνουμε το μείγμα να πάρει βράση και το σβήνουμε αμέσως. Περιμένουμε μέχρι να κρυώσει τελείως. Το επαναλαμβάνουμε 4-5 φορές.
7. Στύψτε το χυμό λεμονιού στην κατσαρόλα για τελευταία φορά. Μπορείτε επίσης να τρίψετε το ξύσμα από το λεμόνι. Αφήνουμε τη μαρμελάδα να πάρει μια βράση και μαγειρεύουμε για 2-3 λεπτά.
8. Μετά από αυτό, η μαρμελάδα μπορεί να σφραγιστεί. Αλλά το έκανα πιο απλό - το έβαλα σε καθαρά γυάλινα βάζα. Αποθηκεύεται τέλεια στο ψυγείο. Μπορεί να κρατήσει ένα χρόνο, αλλά συνήθως τρώμε τέτοια νοστιμιά νωρίτερα.

Κάπου άκουσα ότι τα βερίκοκα είναι στενοί συγγενείς των αμυγδάλων. Γι' αυτό οι πυρήνες τους μοιάζουν τόσο πολύ με ξηρούς καρπούς. Μου άρεσαν πολύ ως παιδί. Θυμάμαι πώς με τρόμαξαν οι γονείς μου ότι ήταν δηλητηριώδη ωμά, αλλά τα παιδιά κι εγώ τα φάγαμε ακόμα. Κανείς δεν ένιωσε άσχημα. Μετά το μαγείρεμα και το τηγάνισμα, η γεύση των πυρήνων γίνεται ακόμα πιο γλυκιά και λεπτή. Ευχαριστώ τον Ουζμπέκο συνάδελφό μου που μου τα υπενθύμισε!