Ποια είναι η διαφορά μεταξύ κρυστάλλου και γυαλιού: 7 τρόποι για να καταλάβετε τη διαφορά

Τα προηγούμενα χρόνια, η παρουσία και η ποσότητα των εορταστικών σερβίτσιων ήταν ένα είδος ένδειξης της υλικής ευημερίας - τα ποτήρια και τα ποτήρια ήταν το καμάρι των νοικοκυρών, τοποθετημένα σε μπουφέ και ντουλάπια με διάφανες πόρτες. Οι Σοβιετικοί άνθρωποι γνώριζαν πολύ καλά τη διαφορά μεταξύ κρυστάλλου και γυαλιού και μπορούσαν να καταλάβουν τη διαφορά, μερικές φορές χωρίς καν να αγγίξουν το αντικείμενο. Αλλά οι περισσότεροι σύγχρονοι άνθρωποι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Εν τω μεταξύ, είναι πολύ απλό να διακρίνουμε τα κρυστάλλινα πιάτα από το γυαλί - απλώς εξετάστε προσεκτικά το προϊόν, προσέχοντας τη διαφάνεια, το πάχος, το βάρος και πολλά άλλα κριτήρια.

Πώς να ξεχωρίσετε το κρύσταλλο από το γυαλί

Για τη διάκριση του κρυστάλλου από το γυαλί, δεν είναι απαραίτητο να διεξάγονται πειράματα σε εργαστηριακές συνθήκες. Μπορείτε να παρατηρήσετε τη διαφορά στο κατάστημα, χωρίς να έχετε κανένα ειδικό προϊόν στο χέρι. Αρκεί να προσέξουμε τα ακόλουθα χαρακτηριστικά.

Εμφάνιση προϊόντος

Ένα από τα συστατικά του κρυστάλλου είναι το οξείδιο του μολύβδου. Αυτή η ουσία συμβάλλει στην υψηλή ολκιμότητα του υλικού. Ως εκ τούτου, τα κρυστάλλινα προϊόντα είναι συχνά πιο κομψά και έχουν πολύ λεπτά τοιχώματα, τα οποία δεν μπορεί να έχει το γυαλί, το οποίο έχει λιγότερη «ευελιξία».

Τα πρόσθετα μολύβδου καθιστούν επίσης δυνατή τη χρήση ποικίλων μεθόδων επεξεργασίας κρυστάλλων. Έτσι, τα ποτήρια και τα βάζα είναι συχνά διακοσμημένα με επιδέξια, σχεδόν «κοσμήματα» χαραγμένα σχέδια. Και τα πώματα από κρυστάλλινες καράφες είναι κομμένα σαν πολύτιμες πέτρες. Είναι αδύνατο να κάνετε μια τέτοια λεπτή δουλειά σε γυαλί και η διακόσμηση τέτοιων προϊόντων είναι συνήθως απλούστερη ή ακόμα και λείπει εντελώς.

Διαφάνεια

Μια άλλη διαφορά που έχει δώσει το οξείδιο του μολύβδου στον κρύσταλλο είναι η υψηλή διαφάνεια και ομοιομορφία του. Επιπλέον, όσο περισσότερο από αυτό το συστατικό στο υλικό, τόσο υψηλότεροι είναι οι υποδεικνυόμενοι δείκτες.

Εάν κοιτάξετε τα προϊόντα ενάντια στο φως, δεν θα υπάρχει θόλωση, εγκλείσματα, φυσαλίδες ή άλλα ελαττώματα στον κρύσταλλο. Το γυαλί, από την άλλη πλευρά, έχει λιγότερο ομοιόμορφη δομή και ο αριθμός των "ελαττωμάτων" εξαρτάται από τον τύπο και την ποιότητά του.

Διάθλαση ακτίνων

Εάν φέρετε ένα κρυστάλλινο αντικείμενο σε οποιαδήποτε πηγή φωτός, θα «λαμπυρίσει» με χρώματα ουράνιου τόξου. Επιπλέον, η κύρια απόχρωση θα είναι μπλε-βιολετί. Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται και πάλι λόγω του οξειδίου του μολύβδου. Λόγω αυτών των ιδιοτήτων, το κρύσταλλο χρησιμοποιείται συχνά στην κατασκευή κοσμημάτων και πολυελαίων.

Το γυαλί υπό το φως του ηλιακού φωτός ή των τεχνητών ακτίνων δεν «παίζει» με τις πολύχρωμες αντανακλάσεις. Και η απόχρωση του θα είναι πρασινωπή και ματ.

Οπτικά εφέ

Μια άλλη ιδιότητα που διακρίνει το κρύσταλλο από το γυαλί είναι η ικανότητα δημιουργίας «ειδικών εφέ». Εάν κοιτάξετε μέσα από ένα προϊόν κρυστάλλου στα γύρω αντικείμενα, η εικόνα θα χωριστεί στα δύο. Αυτό συμβαίνει λόγω της μεγάλης γωνίας διάθλασης.

Το γυαλί σε παρόμοια κατάσταση απλώς θα μεγεθύνει λίγο τα αντικείμενα και μερικές φορές μπορεί να τα παραμορφώσει ελαφρώς. Δεν θα υπάρξει όμως διχασμός.

Θερμική αγωγιμότητα

Σύμφωνα με αυτό το κριτήριο, το γυαλί είναι ανώτερο από το κρύσταλλο. Έχει υψηλή θερμική αγωγιμότητα και αν πάρετε ένα γυάλινο αντικείμενο στα χέρια σας, θα «προσαρμοστεί» γρήγορα στη θερμοκρασία του σώματος.

Τα κρυσταλλικά προϊόντα μεταφέρουν τη θερμότητα πολύ χειρότερα. Ακόμη και μετά από παρατεταμένη επαφή με το δέρμα, παραμένουν δροσερά.

«Φωνή» του υλικού

Η φράση «κρυστάλλινος ήχος» είναι πιθανώς γνωστή σε όλους. Πράγματι, αν χτυπήσετε ένα κρυστάλλινο κομμάτι με το νύχι σας ή αγγίξετε ελαφρά το ένα ποτήρι στο άλλο, θα ακουστεί ένας μελωδικός, ψηλός ήχος. Και όσο περισσότερος μόλυβδος στη σύνθεση, τόσο μακρύτερη και καθαρότερη θα είναι.

Εάν το αντικείμενο δεν "τραγουδάει", υπάρχουν 2 επιλογές. Είτε έχει σχηματιστεί μια ρωγμή στον κρύσταλλο, σπάζοντας την ηχητική αλυσίδα, είτε το προϊόν είναι κατασκευασμένο από γυαλί. Ογκώδη δείγματα κρυστάλλου με χοντρά τοιχώματα μπορούν επίσης να είναι «αθόρυβα».

Βάρος και δύναμη

Εάν ζυγίζετε (ακόμα και στην παλάμη του χεριού σας) πανομοιότυπα αντικείμενα από κρύσταλλο και γυαλί, το πρώτο θα αποδειχθεί αισθητά βαρύτερο. Ταυτόχρονα, δεν δημιουργούνται γρατσουνιές και θόλωση στα κρυστάλλινα προϊόντα, ακόμη και με ενεργή χρήση, και τα «ίχνη χρόνου» είναι πάντα ορατά στα γυάλινα προϊόντα.

Επιπλέον, ο κρύσταλλος, ακόμη και λεπτός, είναι πιο δύσκολο να σπάσει. Και αν συμβεί αυτό, το αντικείμενο θα σπάσει σε πολλά μικρά θραύσματα, ενώ ένα βάζο ή ροζέτα για μαρμελάδα από γυαλί θα καταρρεύσει σε πολλά κομμάτια.

Κρύσταλλο

Το υλικό πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη για τον πάγο, σε αναλογία με το βράχο κρύσταλλο. Είναι ένα είδος γυαλιού και περιέχει τουλάχιστον 24% οξείδιο του μολύβδου.

Οι πρώτες αναφορές για την προσθήκη αυτού του συστατικού χρονολογούνται από την εποχή της γέννησης της υαλουργίας στην αρχαία Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία.Αλλά σε μια μορφή κοντά στη σύγχρονη, ο κρύσταλλος αποκτήθηκε για πρώτη φορά μόνο το 1676 από τον Άγγλο δάσκαλο George Ravenscroft.

Οι σύγχρονοι κατασκευαστές υποβάλλουν το υλικό σε διάφορες μεθόδους επεξεργασίας - κοπή, χάραξη, λείανση και σκάλισμα. Χρησιμοποιείται τόσο στη δημιουργία κοσμημάτων όσο και στην κατασκευή εορταστικών επιτραπέζιων σκευών και αναμνηστικών υψηλής ποιότητας.

Σήμερα στη Ρωσία υπάρχουν 3 μεγάλα εργοστάσια που παράγουν κρυστάλλινα αντικείμενα - Dyatkovsky, Gusevsky (Gus-Khrustalny) και Bakhmetyevsky.

Ποτήρι

Το γυαλί είναι ένα σχεδόν καθολικό υλικό, γνωστό από την αρχαιότητα και χρησιμοποιείται σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Υπάρχει επίσης στη φυσική του μορφή, με τη μορφή ορυκτών, αλλά είναι πιο συχνά προϊόν παραγωγής γυαλιού.

Οι ιστορικοί δεν έχουν καταλήξει σε συναίνεση σχετικά με τη γενέτειρα αυτής της τέχνης. Έχουν διατυπωθεί εκδοχές για την προέλευσή του στην Αίγυπτο, τη Φοινίκη, την Αφρική, τη Μεσοποταμία και τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Τα δεδομένα για την «ηλικία» της κατασκευής γυαλιού είναι επίσης ανακριβή, αλλά εδώ οι επιστήμονες είναι ομόφωνοι - περίπου πριν από 6 χιλιάδες χρόνια.

Η προέλευση του ονόματος διαφέρει σε διάφορες γλώσσες. Οι ευρωπαϊκοί λαοί ως επί το πλείστον χρησιμοποιούν μια μορφή που προέρχεται από το λατινικό «vitrum», και οι Σλάβοι από το ανατολικογερμανικό «stikls».

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η παραγωγή γυαλιού ήταν χειροτεχνίας και τα προϊόντα διαμορφώνονταν με εμφύσηση. Το λείο γυαλί παρήχθη με τη μέθοδο του «κύλινδρου». Πρώτα, το καθορισμένο σχήμα φυσήθηκε και στη συνέχεια το υλικό κόπηκε και ισιώθηκε. Και μόνο στις αρχές του 20ου αιώνα ένας μηχανικός από το Βέλγιο εφηύρε μια μέθοδο μηχανικής παραγωγής.

Σήμερα το γυαλί παράγεται σε βιομηχανική κλίμακα.Ανάλογα με τη σύνθεση, διαφέρουν ως προς την ποιότητα και τα χαρακτηριστικά και μπορούν επίσης να είναι διαφανή, ματ, λευκασμένα ή χρωματιστά.

Η δήλωση ότι τα προϊόντα από γυαλί είναι φθηνότερα από τα κρυσταλλικά προϊόντα δεν είναι πάντα αληθινή. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό είναι αλήθεια, αλλά τα μεμονωμένα χειροποίητα κομμάτια από γυαλί μπορεί να είναι μια τάξη μεγέθους πιο ακριβά από τα αντίστοιχα κρυστάλλινα.