Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ξυδιού και ουσίας ξιδιού: σημαντικές διαφορές

Η κύρια διαφορά μεταξύ ξυδιού και ουσίας ξιδιού είναι το ποσοστό του οξέος. Η διαφορά είναι κολοσσιαία: στο συνηθισμένο λευκό επιτραπέζιο ξύδι υπάρχει 9% οξύ και στην ουσία είναι 70-80%. Και τα δύο προϊόντα έχουν ένα ευρύ φάσμα χρήσεων, αλλά συχνά διαφορετικές.

Πώς να ξεχωρίσετε το ξύδι από την ουσία του ξιδιού;

Τόσο το ξύδι όσο και η ουσία του ξιδιού είναι ένα υδατικό διάλυμα οξικού οξέος. Είναι σημαντικό να διακρίνουμε το ένα από το άλλο.

Η ουσία ξυδιού είναι μια επικίνδυνη ουσία που προκαλεί χημικά εγκαύματα. Ακόμη και οι ατμοί είναι επικίνδυνοι, για να μην αναφέρουμε την άμεση επαφή με το δέρμα και τους βλεννογόνους!

Τα υγρά συχνά φαίνονται ίδια και είναι διάφανα. Είναι σωστό να φυλάσσονται στην αρχική τους συσκευασία με ετικέτα για να μην ανακατεύονται. Εάν χαθεί η ετικέτα, μπορείτε να κάνετε μια δοκιμή που θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε γρήγορα εάν το μπουκάλι περιέχει ξύδι ή αιθέριο έλαιο. Πρέπει να:

1. Ρίξτε 1 κουταλάκι του γλυκού από την ουσία σε ένα ποτήρι.
2. Προσθέστε 60-70 ml νερό.
3. Ανακατεύουμε και δοκιμάζουμε.
4. Όταν χρησιμοποιείτε essence, το διάλυμα θα αποδειχθεί πολύ όξινο, όπως ξύδι 6%.
5. Εάν το μπουκάλι περιείχε επιτραπέζιο ξύδι, το υγρό στο ποτήρι θα είναι ελαφρώς ξινό.

Διαφορές μεταξύ της ουσίας ξιδιού και του ξιδιού στη φωτογραφία:

Σύγκριση στον πίνακα:

Ξύδι - τι είναι;

Το ξύδι είναι ένα προϊόν με σημαντική περιεκτικότητα σε οξικό οξύ, που χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική ως καρύκευμα.

Υπάρχουν δύο τύποι:

• Συνθετικό ξύδι. Παρασκευάζεται με αραίωση της ουσίας με νερό για να ληφθεί συγκέντρωση οξέος 3-15%. Έχει μια συγκεκριμένη πικάντικη μυρωδιά. Μπορεί να αρωματιστεί.
• Φυσικός. Λαμβάνεται από την οξείδωση της αιθυλικής αλκοόλης από βακτήρια οξικού οξέος.Παρασκευάζεται συχνά με την προσθήκη μήλου, σταφυλιού και λιγότερο συχνά άλλων χυμών, υλικών κρασιού που έχουν υποστεί ζύμωση, ορού γάλακτος, φυτικών εκχυλισμάτων (θυμάρι, σκόρδο, εστραγκόν, πιπέρι, ρίγανη κ.λπ.). Συχνά περιέχει έως και 6% οξύ, έχει χρωματική απόχρωση και μυρίζει πιο όμορφα.

Στη Ρωσία, από 50 εργοστάσια ξιδιού, μόνο 15 παράγουν φυσικό ξύδι. Δεν χρησιμοποιείται για τεχνικούς σκοπούς, αλλά μόνο για σκοπούς διατροφής.

Το ξύδι, που λαμβάνεται από τη ζύμωση του κρασιού, είναι γνωστό στην ανθρωπότητα από αμνημονεύτων χρόνων. Τον 3ο αιώνα. προ ΧΡΙΣΤΟΥ μι. Ο Έλληνας επιστήμονας Θεόφραστος περιέγραψε την επίδρασή του στα μέταλλα, με αποτέλεσμα να ληφθεί λευκή και πράσινη χρωστική ουσία μολύβδου (οξικός χαλκός). Στην αρχαία Ρώμη παρασκευάζονταν το ποτό σάπα. Το ξινό κρασί διατηρούνταν σε δοχείο μολύβδου, το οποίο προκάλεσε τον σχηματισμό γλυκού οξικού μολύβδου (το λεγόμενο σάκχαρο μολύβδου). Οι λάτρεις των Glanders υπέφεραν από χρόνια δηλητηρίαση από μόλυβδο.

Ενδιαφέρον γεγονός. Το οξικό οξύ σχηματίζεται σε ζωντανούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, κατά τον μεταβολισμό των υδατανθράκων και κατά τη διάρκεια της απόρριψης του αλκοόλ.

Τι είναι η ουσία ξυδιού;

Η οξική ουσία ονομάζεται συνήθως υδατικό διάλυμα οξικού οξέος 80%. Μερικές φορές η ουσία ονομάζεται οξικό οξύ ποιότητας τροφίμων με συγκέντρωση 70 τοις εκατό. Και τα δύο προϊόντα έχουν υψηλή συγκέντρωση.

Η βάση της ουσίας είναι το απλό καρβοξυλικό (οξικό) οξύ, ένα άχρωμο όξινο υγρό με έντονη ερεθιστική οσμή. Είναι απεριόριστα διαλυτό στο νερό και αναμίξιμο με τους περισσότερους διαλύτες.

Το 100% οξικό οξύ ονομάζεται παγόμορφο οξύ λόγω της ικανότητάς του να μετατρέπεται σε πάγο μάζα όταν καταψύχεται. Η μέθοδος παρασκευής του ανακαλύφθηκε το 1789 από τον Ρώσο χημικό T. E. Lovitz. Το 1847, ο Γερμανός χημικός A.Ο Kolbe ήταν ο πρώτος που κατάφερε να λάβει οξικό οξύ από ανόργανα υλικά μέσω πολύπλοκων χημικών μετασχηματισμών του δισουλφιδίου του άνθρακα. Τον 19ο-20ο αιώνα. Η κύρια παραγωγή γινόταν με απόσταξη ξύλου.

Το οξικό οξύ έχει κατηγορία κινδύνου 3 (μέτρια επικίνδυνη ουσία). Διαλύματα με συγκέντρωση οξέος 30% ή μεγαλύτερη θεωρούνται επικίνδυνα.

Ερώτηση απάντηση

Είναι δυνατόν να αντικαταστήσουμε την ουσία με ξύδι σε μια συνταγή;

Κατά την κονσερβοποίηση - ναι, όχι πάντα σε άλλες συνταγές. Μερικές φορές η ουσία ξιδιού υποδεικνύεται σε μια συνταγή για να επιτευχθεί η μέγιστη οξύτητα με ελάχιστο όγκο υγρού. Εάν αντικαταστήσετε την ουσία με ξύδι (προσθέτοντας περισσότερο από αυτό), το υγρό συστατικό θα αυξηθεί 4-6 φορές. Αυτό μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το τελικό αποτέλεσμα.

Ποιες είναι οι προφυλάξεις ασφαλείας κατά τη χρήση αιθάλης ξιδιού;

Το προϊόν πρέπει να φυλάσσεται σε δοχείο με ετικέτα, μακριά από παιδιά και κατοικίδια. Μην τρώτε αδιάλυτο. Κατά τη χρήση, αποφύγετε την εισπνοή ατμών, κρατήστε το δοχείο μακριά από το πρόσωπό σας, αποφύγετε να πέσει το συμπύκνωμα στο δέρμα σας και να το χειρίζεστε με προσοχή. Εάν η ουσία πέσει στο σώμα σας ή στα μάτια σας, θα πρέπει να ξεπλύνετε αμέσως την περιοχή με νερό και να καλέσετε ένα ασθενοφόρο.

Συνοψίζοντας, τα ξύδια ονομάζονται διαλύματα 3-15% οξικού οξέος, η ουσία είναι ένα διάλυμα με συγκέντρωση ουσίας 70-80%. Η ουσία είναι μια επικίνδυνη ουσία που διατηρείται στο σπίτι και απαγορεύεται η ελεύθερη πώληση σε ορισμένες χώρες. Χρησιμοποιείται κυρίως στη βιομηχανία. Οι σοβιετικές νοικοκυρές το χρησιμοποιούσαν συχνά για συντήρηση. Ένα μικρό μπουκαλάκι ήταν αρκετό για να ετοιμάσει μεγάλη ποσότητα φαγητού για το χειμώνα.Σήμερα, επιτραπέζιο ξύδι 9% χρησιμοποιείται με επιτυχία για τον ίδιο σκοπό (η διαφορά είναι μόνο στη δοσολογία) και για την παρασκευή σαλτσών και σαλατών - κρασί, βαλσάμικο, ρύζι, μήλο και άλλα νόστιμα και υγιεινά ξύδια.