Πώς σπάω αμπούλες για ενέσεις χωρίς λίμα μία ή δύο φορές...

Μέχρι πρόσφατα, ήμουν πεπεισμένος ότι το άνοιγμα μιας αμπούλας ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Ειδικά αν δεν υπάρχει αρχείο στο κουτί. Για κάποιο λόγο φαινόταν ότι το ποτήρι θα έσκαγε και θα τρυπούσε τα δάχτυλά μου. Ή θα θρυμματιστεί και θα καταλήξει στο φάρμακο. Αποδείχθηκε ότι όλα ήταν τόσο απλά όσο το ξεφλούδισμα των αχλαδιών. Οι αμπούλες σπάνε εύκολα με γυμνά χέρια! Απλά πρέπει να ξέρετε πώς να πάρετε το μπουκάλι σωστά και προς ποια κατεύθυνση να κόψετε το πάνω μέρος.

Δύο τύποι αμπούλες

Ήμουν «τυχερός» να συναντήσω δύο τύπους αμπούλων ταυτόχρονα. Το ένα φάρμακο είχε μια κουκκίδα, το δεύτερο δεν είχε καθόλου αναγνωριστικά σημάδια. Αυτές ήταν η Δεξαμεθαζόνη και η Διοξιδίνη. Και φυσικά και στις δύο συσκευασίες δεν υπήρχε λίμα - ζαχαρωτό. Νομίζω πως έτσι λέγεται σωστά.

Αν μου είχαν συνταγογραφηθεί ενέσεις, θα μπορούσαν να είχαν γίνει στο νοσοκομείο. Τότε δεν θα χρειαστεί να ανοίξετε μόνοι σας το φάρμακο. Έπρεπε να αναμίξω σύνθετες σταγόνες στη μύτη μου. Δεν μπορείς να καλέσεις νοσοκόμα για κάτι τέτοιο. Αφού έψαξα λίγο για πληροφορίες, ανακάλυψα ότι υπάρχουν:

• Αμπούλες χωρίς τελεία. Ένας παραδοσιακός, και κατά τη γνώμη μου, εντελώς κακοσχεδιασμένος τύπος αμπούλας. Θα πρέπει να συνοδεύονται από ένα scarifier για το λιμάρισμα του λαιμού. Αλλά στην πραγματικότητα, οι κατασκευαστές εξοικονομούν χρήματα και δεν τα προμηθεύουν πάντα.
• Αμπούλα με τελεία. Βελτιωμένη ποικιλία. Ανοίγει εύκολα με το χέρι. Το μυστικό είναι ότι το ποτήρι είναι λεπτό σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Δηλαδή δεν χρειάζεται να αραιωθεί με λίμα. Απλώς κόβουμε το λαιμό και τραβάμε το φάρμακο με μια σύριγγα.

Άνοιγμα της αμπούλας με μια τελεία

Ίσως θα πω κάτι ανόητο, αλλά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι πρέπει να τρυπήσετε το σημείο με μια σύριγγα και μια βελόνα και να τραβήξετε το φάρμακο έτσι (και αυτό θα ήταν ωραίο). Φυσικά, δεν προέκυψε τίποτα από αυτό. Το σημείο είναι απαραίτητο για αναφορά. Όταν ο λαιμός σπάσει, τοποθετείται μπροστά.

Η κουκκίδα σηματοδοτεί το πιο ευάλωτο σημείο - τον πιο εύθραυστο γυάλινο τοίχο.

Θα σας πω λεπτομερώς πώς άνοιξα το "Dioxidin" μου:

1. Αρχικά, ετοιμάζουμε: μια αποστειρωμένη σύριγγα, ένα υγρό μαντηλάκι με οινόπνευμα (οινόπνευμα με βαμβάκι), την αμπούλα που χρειαζόμαστε.
2. Ας καθίσουμε πιο άνετα. Προσπάθησα να ανοίξω το φάρμακο όρθιος. Κατέληξα ότι το να κάθεσαι είναι πολύ πιο εύκολο.
3. Παίρνουμε την αμπούλα με το αριστερό μας χέρι ώστε το σημείο να κοιτάξει κατευθείαν σε εμάς. Ο αντίχειρας είναι μπροστά από το λαιμό, όλοι οι υπόλοιποι είναι πίσω.
4. Με το δεξί μας χέρι παίρνουμε τη χαρτοπετσέτα και, χωρίς να την ξεδιπλώσουμε, την τυλίγουμε στο λαιμό. Το πιάνουμε με τον ίδιο τρόπο όπως το κάτω μέρος - με τον αντίχειρα προς τα εμπρός.
5. Χωρίς να πιέσουμε το ποτήρι, μετακινούμε απότομα το πινέλο προς τα πίσω. Δηλαδή από τον εαυτό μου. Αυτό είναι όλο, η αμπούλα είναι "χακαρισμένη".
6. Τραβάμε το φάρμακο για ένεση στη σύριγγα.

Φανταστείτε να σπάσετε μια σοκολάτα. Όλα είναι ακριβώς τα ίδια εδώ.

Άνοιγμα της αμπούλας χωρίς κουκκίδα

Το άνοιγμα αμπούλας για ενέσεις χωρίς πόντο είναι πιο δύσκολο, αλλά όχι πολύ. Πρέπει να δημιουργήσετε αυτό το πολύ αδύναμο σημείο στο λαιμό που θα ραγίσει. Δηλαδή, λιμάρετε με ένα scarifier. Δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνεται στη Dexamethasone, βρήκα έναν τρόπο να κάνω χωρίς λίμα νυχιών. Θα εκπλαγείτε πόσο απλό είναι. Δεν θα χρειαστούν επιπλέον στοιχεία.

Ας πάμε στο σημαντικό έργο:

1. Βάζουμε στο τραπέζι 2 αμπούλες, ένα υγρό πανί και μια σύριγγα.
2. Βρισκόμαστε σε βολική τοποθεσία.
3. Παίρνουμε μια αμπούλα και στα δύο χέρια.
4. Φέρνουμε το κάτω μέρος του ενός στο δεξί μας χέρι στο λαιμό του δεύτερου.
5. Μετακινούμε την άκρη του πυθμένα κατά μήκος του στενότερου σημείου για 10 δευτερόλεπτα (πρίονο).
6. Κρατάμε την πριονισμένη αμπούλα έτσι ώστε η θέση της κοπής να είναι μπροστά. Το τσιμπάμε ανάμεσα στον αντίχειρα και την παλάμη.
7. Με το δεξί σας χέρι απλώνουμε μια χαρτοπετσέτα στο πάνω μέρος. Ο αντίχειρας, πάλι, είναι μπροστά.
8. Σπάμε την αμπούλα από τον εαυτό μας (σαν μπάρα σοκολάτας).
9. Τραβάμε το περιεχόμενο στη σύριγγα.

Είναι πιο δύσκολο να ανοίξετε την τελευταία αμπούλα, αφού υπάρχει μόνο μία. Προσωπικά χρησιμοποίησα λίμα (κανονικό σίδερο). Πριόνισα το λαιμό για το ίδιο χρονικό διάστημα. Όσοι δεν έχουν πριόνι στο σπίτι μπορούν να οπλιστούν με:

• με ένα μαχαίρι?
• ψαλίδι;
• γυαλόχαρτο.

Μερικές συμβουλές

Με αμπούλες με τελεία, όλα είναι ξεκάθαρα. Είναι τα πιο εύκολα στο άνοιγμα. Θα δώσω μερικές συμβουλές για αυτούς που δεν το έχουν:

• Αποθηκεύστε το scarifier εάν το βρείτε στο κουτί. Για παν ενδεχόμενο. Είναι καλό να πριονίζει με το κάτω μέρος, αλλά είναι καλύτερο με ειδική λίμα.
• Εάν υπάρχει μια λωρίδα στο λαιμό, κόψτε ακριβώς κατά μήκος του. Αυτό είναι το πιο αδύναμο σημείο - το σημείο του κατάγματος. Αν δεν υπάρχει λωρίδα, κάντε μια εγκοπή στη βάση του λαιμού.
• Δεν χρειάζεται να περάσετε από το γυαλί. Αρκεί να εμφανιστεί ένα μικρό βαθούλωμα στο τζάμι.
• Κρατήστε την αμπούλα με το λαιμό προς τα επάνω. Διαφορετικά το φάρμακο θα χυθεί.

Ξέρω ότι πολλοί φοβούνται να ανοίξουν αμπούλες στο σπίτι. Γι' αυτό αποφάσισα να μοιραστώ τις λεπτότητες. Το να το κάνεις αυτό για πρώτη φορά είναι τρομακτικό. Και από τη δεύτερη ή την τρίτη αμπούλα αρχίζεις να νιώθεις σαν πραγματική νοσοκόμα. Δοκιμάστε το και μην φοβάστε. Ακόμα κι αν κάτι δεν πάει σύμφωνα με το σχέδιο, το ποτήρι θα παραμείνει στη χαρτοπετσέτα. Καλή τύχη!